Zapraszamy do współpracy instytucje kultury, ze szczególnym uwzględnieniem środowisk wiejskich i małomiasteczkowych, oraz współpracujące z nimi podmioty, takie jak koła gospodyń wiejskich, domy samotnej matki, ośrodki szkolno-wychowawcze, domy seniora, ośrodki dla uchodźców, stowarzyszenia osób z niepełnosprawnościami, instytucje pozarządowe, a także grupy nieformalne, oddolne kolektywy, które połączyła „sprawa kobieca”. Swoje zaproszenie kierujemy również do osób, które czują się kobietami.
Co nas łączy, co dzieli? W jaki sposób wyrażamy nasze emocje? Jak opowiadamy przygody naszego ciała – czy mamy język/języki na opowiedzenie doświadczenia menstruacji, seksualności, porodu, macierzyństwa, menopauzy, a także doświadczenia opresji, przemocy, buntu, praw kobiet, kobiecej mocy? Czy podejmujemy wspólne kobiece inicjatywy pracownicze, a jeśli tak, to dlaczego? Czym dziś jest dla nas siostrzeństwo, kobieca solidarność? W obliczu kryzysu klimatycznego i wojny?
Do projektu zaprosimy jako tutorki opowiadaczki, animatorki kultury i aktywistki, które pracują – w swojej twórczości i w działaniach społecznych - z „kobiecymi” historiami. Będziemy pracować z małymi opowieściami osobistymi/biograficznymi, ale też przeglądać się w mitach, baśniach i tradycyjnych opowieściach.
Zakładamy, że nasza praca – spotkania, warsztaty – potrwa kilka miesięcy, od czerwca do października.
Formułę spotkań (czy będzie to cykl w jednym miejscu, czy kilka równoległych, zsieciowanych działań) zaproponujemy na drugim etapie, po Waszych wstępnych zgłoszeniach do projektu.
Wspólnie wypracujemy formułę, w której będziemy chciały przedstawić efekty naszych działań – w postaci wydarzeń finałowych/wieczorów opowieści, wystawy, publikacji.
