Beata Frankowska
Razem z Anią Woźniak współtworzę Mazowiecką Szkołę Opowiadaczy od trzech lat.
Absolwentka warszawskiej polonistyki, opowiadaczka historii, animatorka kultury, związana od ponad 20 lat ze Stowarzyszeniem opowiadaczy "Grupa Studnia O.". Koordynatorka programowa Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Opowiadania w Warszawie. Pracuje w Mazowieckim Instytucie Kultury jako redaktorka i edukatorka. Razem z Anna Woźniak współtworzą projekt Mazowiecka Szkoła Opowiadaczy.
Swój pierwszy projekt "Taniec opowieści, czyli chasydzi Piaseczna" zrealizowała w latach 2001-2002 w swoim rodzinnym mieście, pracując z polsko-żydowską pamięcią mieszkańców i mieszkanek, w tym z młodzieżą. Od tamtego czasu co jakiś czas oprowadza wycieczki polskie i zagraniczne śladami żydowskich mieszkańców Piaseczna i opowiada ich historie, w połączeniu z chasydzką tradycją ustną. Przez wiele lat współpracowała z Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN, przygotowując widowiska narracyjne dotyczące świąt żydowskich, a także prowadząc warsztaty opowiadania dla przyszłych przewodników po Wystawie. Pracowała z młodzieżą nad powstaniem widowisk narracyjnych dotyczących żydowskiej tradycji, historii i kultury m.in. w Zgierzu, Biłgoraju, Kazimierzu Dolnym, Węgrowie. Występuje na festiwalach związanych z kulturą żydowską, jak Warszawa Singera czy Festiwal Kultury Żydowskiej Kultury, współpracuje jako opowiadaczka historii z Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi.
KATARZYNA JACKOWSKA-ENEMUO
Jestem antropolożką kultury, kompozytorką, opowiadaczką historii, pisarką, wędrownicą, mamą.
Od końca lat 90tych jestem związana z nurtem muzyki tradycyjnej, etnicznej i dawnej. Od 2008 roku praktykuję i szlifuję sztukę opowiadania historii. Jestem jedną z niewielu opowiadaczek wśród muzyków i muzyków wśród opowiadaczy. Wędruję pograniczami i miedzami tego co artystyczne i społeczne. Koncertuję, gram do tańca, opowiadam i prowadzę warsztaty zarówno na dużych, ogólnopolskich i międzynarodowych festiwalach, jak też w pociągach, na podwórkach, we wsiach, na ulicy i w więzieniach. Komponuję piosenki i muzykę teatralną. Jestem wokalistką i liderką zespołu Jazgodki. Jestem współzałożycielką oraz szefową od muzyki i opowieści w kolektywie artystycznym Migawki, tworzącym spektakle w dwóch równoważnych językach polskich – mówionym i migowym. Stworzyłam serię audycji i podcastów z baśniami dla Polskiego Radia „Między Światem a Zaświatem”, na podstawie których powstaje obecnie książka. Napisałam książkę „Tkaczka Chmur” – baśń dla dzieci o radzeniu sobie ze stratą, która od roku zbiera kolejne laury i nagrody w Polsce i na świecie. Wyreżyserowałam spektakl narracyjny „Opowieści o mężnych niewiastach”, który łączy wątki baśniowe i prawdziwe historie kobiet. Na jego podstawie prowadzę warsztaty kobiece w różnych miejscach w Polsce. Spektakl ten towarzyszy wystawie POWERBANK – Moc Kobiet w Muzeum Etnograficznym w Krakowie. A przede wszystkim jestem – uwielbicielką spotkań z ludźmi, tropicielką tego, co dobre, karmiące i mocne. No i człowiekiem matką – wiecznie niepewną tego, czy akurat robi dobrze.
Ania Woźniak
Jestem inicjatorką i koordynatorką Mazowieckiej Szkoły Opowiadaczy, opowiadaczką, animatorką kultury, badaczką, muzyczką.
Pracuję w Mazowieckim Instytucie Kultury, w którym obserwuję, badam i inicjuję działania kulturotwórcze w ramach Mazowieckiego Obserwatorium Kultury. Często wspieram lokalnych liderów i liderki, osoby twórcze i innowacyjne w działaniach z zakresu animacji i edukacji kulturalnej. Od 2015 r. współtworzę Opowieści z Walizki – kolektyw artystyczny tworzący spektakle narracyjne oraz projekty interdyscyplinarne wokół sztuki opowiadania. Swoją działalność artystyczną realizuję w niewielkich miejscowościach wiejskich i wiejsko-miejskich, głównie w woj. mazowieckiem i na Podkarpaciu. W 2020 r. nagrałam z przyjaciółmi płytę Wyliczanki-Wydzieranki, z tradycyjnymi wyliczankami dziecięcymi we współczesnych alternatywnych aranżacjach. Obecnie w ramach IV edycji kursu Teatr na faktach w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego przygotowuję tekst dramatyczny o strajku dziewiarek w płockiej fabryce Cotex. Jestem mamą dwóch nastolatków: Franciszka i Jana. Z wielką ciekawością słucham Świata, wybieram nieoczywiste ścieżki do wędrowania, zdarza mi się wchodzić na wysokie góry i schodzić w cieniste doliny. Jestem codzienną praktyczką siostrzeństwa.
